Voleur, Brise en de haas

Van morgen zoals gewoonlijk, met onze honden Voleur en Brise aan de wandel door de marais. Het was een beetje heiig, hier en daar wat laaghangende mistbankjes. Het zonnetje was enigszins lawaaierig aan het doorbreken. Althans dat dacht ik, maar even later bleek dat het lawaai werd geproduceerd door een koppel jagers met wat loslopende hondjes van onbekende origine. Er volgde een enthousiaste begroeting, tenminste tussen de honden, want de jagers stonden er minder geamuseerd bij en groetten slechts lauw. Een bonjour kon er nog net af en daarna alleen maar schreeuwen tegen hun hondjes, dat ze zich weer op de jacht moesten concentreren. Nou dat dacht je, die honden en vooral de onzen hadden het grootste plezier. Eén hondje wilde weer gaan werken voor z’n baas, maar Brise vond dat niet zo’n goed idee. Telkens als dat hondje wilde passeren, blokkeerde Brise de weg. Net op het moment dat Brise dat hondje definitief op z’n plaats zou gaan zetten, stuift er een haas uit het struikgewas. Voleur stoof op de voet gevolgd door Brise met in hun kielzog die andere luid keffende hondjes achter de haas aan. Wat een spektakel, de jagers waren met stomheid geslagen. Die haas spuit dwars door een sloot, Voleur in één sprong er overheen. Heel even leek het of de haas beduusd was van zoveel geweld achter z’n hielen en dat was gelijk zijn noodlot. Voleur had hem te pakken, maar laat hem weer los. De haas rent in paniek langs de sloot opgejaagd door Voleur en plonst weer te water. Dit keer met een jammerlijk einde. Het was Brise die de haas uiteindelijk arresteerde en er als een haas mee vandoor ging. De jachthondjes werden door Voleur op veilige afstand van Brise gehouden, zodat deze zich op zijn gemak aan de verse prooi kon wijden. De jagers dropen, nadat zij hun hondjes weer enigszins in het gareel hadden en na het heffen van een vaag "totziens" handje, af naar andere oorden.
Het is dus weer rustig in onze marais en dat willen we graag zo houden.